Laatste woordje van de patiënten

A., 20 jaar, universiteitsstudent Rechten

“De logopedie heeft voor mij zeer veel betekend en ervoor gezorgd dat ik een enorme stap vooruit kon zetten. Ik had moeilijkheden met wiskunde in het lager onderwijs, waardoor ik me tijdens de lessen zeer dom voelde en bijna minderwaardig met de rest van de klas. Na een paar oudercontacten hebben mijn ouders samen met mijn leerkracht vastgesteld dat het een goed idee zou zijn om een logopedische therapie te starten. Ik herinner me nog goed dat ik in het begin nogal beschaamd was om uit de klas te worden geroepen voor een sessie. Deze schaamte verdween echter naarmate de lessen vorderden. Er groeide een enorme vertrouwensband tussen de logopediste en mezelf. Zij gaf me bepaalde inzichten in de leerstof en studiemethoden, die ikzelf tijdens de les nooit zou hebben bedacht. Als ik tijdens de les op school iets niet begreep, dan panikeerde ik niet en hield ik in mijn achterhoofd: “Geen probleem, de leerstof nog eens bekijken met Myriam en dan zal de lamp wel branden.” De logopedie heeft mij aangezet tot dieper nadenken over een bepaalde materie. Myriam deed me vaak realiseren dat ik iets snapte, terwijl ik vaak zelf niet besefte ‘dat het dat maar was’. Zij kon de leerstof simpeler voorstellen dan dat ze is en die methode heeft ze mij ook aangeleerd. De sessies hebben ervoor gezorgd dat ik een bepaalde ‘klik’ heb gemaakt om wiskunde te studeren. De logopedie heeft zeker zijn vruchten afgeworpen voor de rest van mijn schoolcarrière. Zonder de therapie zou ik ongetwijfeld de ‘angst’ voor wiskunde nooit hebben overwonnen.”

N., 23 jaar, kinesitherapeut

“Het is ondertussen al een tijdje geleden dat ik in therapie kwam. Ik weet nog dat ik het wel toffe momenten vond, en dat ik zeker niet met tegenzin naar de therapie kwam. Telkens als ik nu iemand hoor met een hese stem, besef ik dat je mij goed geholpen hebt. Ik heb sindsdien nooit meer met een hese stem moeten praten. Wat me ook is bij gebleven was het voorbeeld van de radiopresentatoren die tijdens hun babbeltje telkens naar adem happen om terug verder te kunnen gaan met hun verhaal. Telkens als ik dat hoor, denk ik terug aan het moment toen je dat vertelde. Dankzij de buikademhaling die je me toen aanleerde, kan ik dit nu als kinesitherapeut mooi en met trots voortonen aan mijn patiënten. Dus zelfs in mijn professionele carrière heb je voor een meerwaarde gezorgd!”

M., mama van E., 12 jaar, 1^ste jaarstudent secundair onderwijs

“Een therapie met een veel dieper inzicht, zowel wat betreft taal als naar wiskunde. De schoolse vaardigheden worden veel intenser uitgewerkt op verstaanbare soms speelse wijze.”

C., mama van R., 10 jaar, leerlinge 5^de leerjaar

“Onze dochter was amper 7 en kampte met slaapproblemen en voortdurende buikpijn. Abnormaal voor kinderen van 7. Na doktersbezoekjes bleek alles in haar hoofdje te zitten. Wij, als ouders, zagen wel dat R. veel stress had doordat het op school nogal snel ging en ze veel nieuwe leerstof op korte tijd te verwerken kreeg. Als perfectionist trok zij zich dit enorm aan. Wij zagen bij het huiswerk dat R. het moeilijk had met het hoofdrekenen, voornamelijk met het automatiseren van de alle types tot 100 (optellen en aftrekken). Op toetsen scoorde zij wel heel goed. Volgens de juf was er niks aan de hand. Volgens mij wel. Ik nam uit eigen initiatief contact op de logopediste, die onze zorgen wel ernstig nam. R. mocht heel snel langskomen voor een aantal testjes. Hieruit bleek dat onze dochter inderdaad een rekenachterstand had opgelopen.

Amper een paar weken na het opstarten van de logopedische therapie waren de psychosomatische klachten verdwenen. Wij hadden weer een gelukkig kind want zijn voelde dat ze heel vlug successen boekte in het rekenen. De logopediste ging op een geduldige en speelse manier om met het 'rekenprobleem' en deed ze R. inzien dat ze WEL kon rekenen. Ze moedigde R. aan en gaf haar terug veel meer zelfvertrouwen wat ook zichtbaar werd in haar resultaten. R. rekende niet graag maar sinds ze logo volgde vond ze haar moed terug en vond ze rekenen opnieuw 'leuk'. Het werken in één-één relatie heeft haar zoveel deugd gedaan. Zij voelde dat de logopediste haar begreep en vooral waar haar probleem. Ze begrijpt nu veel beter de techniek van hoofdrekenen. Nu in het vijfde blijft het rekenen met tussenstappen nodig maar dankzij de logopediste weet ze dat ze steeds terugvallen op de afspraakjes en ezelsbruggetjes en dat ze niet mag opgeven.

R. kwam zeer graag naar de logopedie omdat ze een logopediste had die haar zelfvertrouwen gaf, die geduld had, die haar met respect behandelde en die haar vooral begreep en samen MET haar het probleem oploste! Ik merkte ook dat zij spontaan veel vertelde over thuis, over haar hobby’s, over uitstapjes. Dit toont echt aan dat R. een sterke band had. Ook na de logopedische hulp van twee jaar, spreekt ze er nog steeds over. Wij als ouders, zijn dankbaar, niet alleen voor de logopedische hulp maar ook voor het zelfvertrouwen dat je R. teruggaf!”